Rozkwit rodu - Trudne lata (Błażejowscy-Piotrowscy)

Władysław Henryk Piotrowski

Piotrowscy ze Strachociny w Ziemii Sanockiej

Rozdział III: Rozkwit rodu

1. Wielka przeprowadzka

2. Los linii Kazimierzowskiej

3. Druga „siła” w Strachocinie

4. Rozpad wspólnoty rodzinnej

5. Trudne lata

Do spisu treści

Do indeksu osób

5. Trudne lata

Błażejowscy-Piotrowscy

      Syn Stanisława Frynia-Piotrowskiego (seniora), Michał (ur. ok. 1870r., dla tego okresu brak zapisów w „Księdze Metrykalnej”), ożenił się z wdową po Tomaszu Błażejowskim, Marianną Galant i dał początek nowej gałęzi Piotrowskich w Strachocinie, „Błażejowskim”-Piotrowskim.
      Ród Galantów, z którego pochodziła Marianna, przedstawiano wielokrotnie z okazji małżeństw pomiędzy przedstawicielami rodu Piotrowskich z członkami rodu Galantów.
      Najstarszym znanym przodkiem Marianny w linii ojca był Jan Galant, gospodarujący w dolnej części wsi, w domu który później nosił numer 63. Jan był żonaty z Zofią, z którą miał 7 dzieci, Agnieszkę, Sebastiana, Katarzynę, Marcina, ponownie Katarzynę, Jana (ur. 19.06.1775r.), dziadka Marianny, i Mikołaja Tomasza. Dziedzicem Jana-ojca został Jan-syn, który ożenił się z Katarzyną Cecułą (ur. 26.1.1787r.), córką Piotra Cecuły (ur. 26.6.1756r.) i Marianny Daszyk (ur. 26.3.1756r.). Piotr Cecuła był synem Kazimierza Cecuły i Katarzyny, Marianna była córką Jana Daszyka i Katarzyny. Jan Galant junior i Katarzyna mieli 9 dzieci; Mariannę, Agnieszkę, Katarzynę, Andrzeja, Konstancję, Wiktorię (późniejszą żonę Wojciecha Piotrowskiego, przodka Jajasiów-Piotrowskich), Magdalenę Brygidę, Antoniego i Franciszka (ur. 15.09.1825r., zm. 20.01.1902r.), ojca Marianny. Franciszek ożenił się z Teresą Galant (ur. 24.09.1826r.).
      Teresa pochodziła z tej rodziny Galantów, która mieszkała na lewym brzegu Potoku Różowego, naprzeciwko posiadłości Piotrowskich „z Kowalówki”, w domu nr 41. Jej najstarszym znanym przodkiem był Stefan Galant, żonaty z Marianną Dąbrowską. Stefan i Marianna mieli 5 dzieci; Stefana (ur. 25.03.1757r.), dziadka Teresy, Andrzeja, Kazimierza Józefa, Katarzynę i Wojciecha. Dziedzic Stefana-ojca, Stefan-syn Galant, ożenił się z Marianną Piotrowską (ur. 15.01.1764r.), córką Wojciecha Piotrowskiego, przodka m.in. Fryniów-Piotrowskich. Stefan-syn i Marianna mieli 8 dzieci; Annę, Rozalię, Jakuba (ur. 6.07.1793r., zm. 20.09.1875r.), ojca Teresy, Józefa, Mariannę, Agnieszkę, Wojciecha, i Katarzynę. Jakub został spadkobierca rodzinnego majątku, ożenił się z Magdaleną Kucharską (ur. 27.03.1799r.), córką Jana Kucharskiego i Tekli Wroblowskiej.
      Rodzinę Kucharskich przedstawiono wcześniej w innym miejscu „Historii”. Ojciec Magdaleny, Jan Kucharski, to zapewne Jakub Ignacy, ur. 13.07.1759r., syn Michała Kucharskiego (ur. 1729r., zm. 20.10.1759r.) i Marianny (ur. 1729r., zm. 14.07.1759r.). Tekla (ur. 29.03.1761r.) była córką strachockiego organisty, Józefa Wroblowskiego, i Reginy. Józef Wroblowski był człowiekiem bardzo popularnym we wsi i szanowanym. Jego najbliższym przyjacielem był Kazimierz Piotrowski, syn Stefana. Jakub i Magdalena Galantowie mieli 6 dzieci; Grzegorza, Michała, ponownie Michała, Teresę (ur. 24.09.1826r.), matkę Marianny, Joannę i Marcina.
      Po ślubie Franciszek i Teresa Galantowie zamieszkali w domu rodzinnym Franciszka (dom nr 63). Mieli 8 dzieci; Jana, Karola (zmarł w niemowlęctwie), Wojciecha, Mariannę (ur. 3.12.1855r., zm. 28.12.1899r.), żonę Michała, Katarzynę, Józefa i Wiktorię.
      Marianna w pierwszym małżeństwie z Tomaszem Błażejowskim urodziła 4 dzieci; Magdalenę, Franciszka, Józefa i Jana. Tomasz żył krótko, zaledwie 31 lat. Zmarł prawdopodobnie w wyniku zatrucia. Po śmierci Tomasza Marianna pozostała praktycznie sama na gospodarstwie z czwórką małych dzieci, teść Wawrzyniec był ciężko chory, wkrótce zmarł (w 1891r.). Jedynym wyjściem było ponowne małżeństwo. Jej wybór padł właśnie na Michała Frynia-Piotrowskiego.
      Po ślubie Michał wprowadził się do domu Marianny i zaopiekował się młodymi Błażejowskimi. Sam doczekał się z Marianną dwójki dzieci, Wiktorii (ur. 27.05.1892r.) i Władysława (ur. 31.10.1894r.).
      Rodzicami chrzestnymi dzieci Michała i Marianny byli, dla Wiktorii Walenty Dąbrowski i Marianna z Galantów Cecuła, żona Franciszka, dla Władysława, Franciszek Cecuła i Wiktoria, żona Jana Galanta. Walenty to kuzyn Michała (po Radwańskich), Marianna Cecuła i Jan Galant to dalsi kuzyni Marianny, tak więc dobór rodziców chrzestnych zamknął się w szerszym kręgu rodzinnym.
      Sam Michał był zapraszany do pełnienia roli ojca chrzestnego cztery razy w życiu, dwukrotnie przez Jana Piotrowskiego „spod Mogiły” i dwa razy przez Józefa i Mariannę Samborskich (Marianna była kuzynką Michała po Radwańskich). Wydaje się, że Michał, tak jak i jego ojciec Stanisław, w wyniku dość długiego pobytu w Kostarowcach, byli traktowani przez wielu Strachoczan jako ludzie obcy, po latach niektórzy sąsiedzi uważali, że nie pochodzą ze Strachociny.

Michał był człowiekiem o dużym poważaniu wśród mieszkańców wsi, doskonałym gospodarzem, przykładnym mężem i ojcem, nie tylko dla swoich dzieci ale także dla pasierbów. Jak już wspomniano, w związku z małżeństwem z wdową Błażejowską i wprowadzeniu się na posiadłość Błażejowskich Michała potocznie nazywano we wsi „Błażejowskim”. Był to dość powszechny zwyczaj we wsi, szczególnie w przypadku gdy wprowadzający się na gospodarstwo (w Strachocinie taką sytuację określano zwrotem „przystał”), najczęściej był to zięć, nosił popularne we wsi nazwisko.

Z biegiem czasu, gdy syn Tomasza Błażejowskiego, Jan, dorósł, ożenił się, założył rodzinę i przejął w swoje ręce odziedziczony po ojcu majątek Błażejowskich, Michał Piotrowski wybudował na działce Błażejowskich nowy dom (dom nr 194), gdzie zamieszkał z Marianną i swoimi dziećmi. Nie wiadomo dokładnie na jakiej zasadzie Michał przejął część majątku Błażejowskich. Zgodnie z obowiązującymi zasadami dziedzicem całości posiadłości Błażejowskich powinien zostać Jan, Marianna miała prawo do części majątku po pierwszym mężu ale tylko do śmierci. Być może Michał kupił część ziemi od Jana. Dom Michała stanął w górnej części działki, w zachodniej jej części (od strony posiadłości Galantów), tuż przy gościńcu. Nie był zbyt duży, ale w miarę nowoczesny, jak na swoje czasy, chociaż część inwentarska ciągle pozostawała pod jednym dachem z częścią mieszkalną.

Powrót do witryny Stowarzyszenia Piotrowskich ze Strachociny"