Urodził się (22 kwietnia 1934.) w Chyrowie (obecnie Ukraina). Rodzina przeniosła się do Sanoka w czasie wojny, uciekając przed zorganizowanym przez UPA krwawym pogromem Polaków.
Absolwent Gimnazjum Męskiego w Sanoku. Maturę zdawał w 1952.

Po maturze poszedł na studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ich ukończeniu trafił najpierw do Gdańska (gdzie zrobił aplikację), potem do Lęborka (gdzie po kilkunastu latach został prezesem tamtejszego Sądu Powiatowego), a wreszcie na stałe do Gdańska. W Sądzie Wojewódzkim kierował wydziałem cywilnym. Był też wiceprzewodniczącym Izby Morskiej w Gdyni. W latach 1978-80 kierował wydziałem prawa międzynarodowego w Ministerstwie Sprawiedliwości. Wtedy a także później, już w III RP brał udział w licznych międzynarodowych rokowaniach, uczestniczył w konferencjach naukowych, seminariach, spotkaniach. Był konsultantem prawnym Sejmu i Senatu.

Jego ostatnim, przed przejściem w stan spoczynku (w 1999), miejscem pracy był Sąd Apelacyjny. Wcześniej, jeszcze za "końcówki" PRL został zdjęty, na polecenie I Sekretarza KW PZPR, ze stanowiska prezesa Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - za bronienie niezawisłości swoich kolegów sędziów.

Doktoryzował się w 1972 na podstawie pracy "Ekstradycja jako instytucja prawa wewnętrznego i międzynarodowego". Zawartej w niej tezy ("wykonywanie eksmisji dosłownie na bruk narusza prawo polskie i międzynarodowe zobowiązania Polski w dziedzinie praw człowieka") bronił uparcie przez wiele lat aż w końcu, także dzięki jego staraniom 15 grudnia 2000 r. została wydana nowela do ustawy z 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych, ograniczająca eksmisję na bruk, a dalsze ograniczenia wprowadziła ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów. W kwietniu 2001 r. eksmisję na bruk potępił Trybunał Konstytucyjny.

Jest autorem i współautorem wielu prac naukowych i książek z dziedziny prawa.
      Pracował nad nimi do końca życia, ostatnio ukazał się 700-stronicowy "Komentarz do ustawy o komornikach sadowych i egzekucji, stan prawny na dzień 1 kwietnia 2015 roku" (Zenon Knypl, Zbigniew Merchel).

      Został odznaczany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem "Za zasługi dla Republiki Czechosłowackiej", medalem "Zasłużonym Ziemi Gdańskiej".

      Był członkiem Trójmiejskiego Oddziału Zamiejscowego Towarzystwa Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. Miał tu wielu przyjaciół.

Z okazji okolicznościowego zjazdu koleżeńskiego w 50-lecie matury z jego onicjatywy powstała "Wielka Księga Jubileuszowa 1952-2002", której kontynuacją był "Pamiętnik Abiturientów Gimnazjum i Liceum Męskiego im. Królowej Zofii w Sanoku" ("tworzony dla zamkniętego kręgu odbiorców ku pokrzepieniu serc i umacnianiu więzi koleżeńskich") wydawany pod tytułem "Matura 1952" aż do roku 2016. Ostatni, 30 numer sygnowany jest "Wiosna 2015 - wiosna 2016".
Dr Knypl był wydawcą, dostarczycielem lwiej części tekstów a także autorem niepowtarzalnej, świetnej grafiki. Przedsmak tego czym była (niestety już tylko była) "Matura 1952" można poczuć zaglądając na nieistniejący już portal "Matura 1952" publikujący "cenzuralne" (mniej osobiste) teksty "Pamiętnika". Zarchiwizowane "resztówki" portalu nadal są (w czerwcu 2016) dostępne pod adresem: http://web.archive.org/web/20131011074505/http://www.matura1952.pl/

Zmarł 11 maja w Sopocie, pochowany został 16 maja na gdańskim cmentarzu przy ul Łostowickiej.
Byliœmy tam by go pożegnać.