Urodził się w Sanoku w 1948 roku.
Absolwent Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii w Sanoku. Maturę zdawał w 1967 (klasa "a").

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim.
Wiersze pisze już od 1967 roku, ale zdecydował się wyjąć je z szuflady dopiero w połowie lat 1990-tych.
Za namowa kuzynki Grazyny Jarosz, doktora mikrobiologii w instytucie w Oslo (i za jej pieniądze) wydał pięć tomikow wierszy:

	"Paradne ubranko i inne wiersze"
	"Apokryfy i epitafia sanockie"
	"Pan Dymiącego Zwierciadła"
	"Gorzkie prowincje"
	"Srebrnopióre ogrody".

Ukazaly sie drukiem prawie jednoczesnie - na przelomie lat 1995 i 1996 - w bibliofilskich nakladach: 350 egzemplarzy każdy.
W 1997 roku w serii wydawniczej Muzeum Historycznego w Sanoku ukazał się tom "Śniąc siebie w obcym domu".

Jest laureatem Nagrody Poetyckiej im. Kazimiery Iłłakowiczówny, Nagrody Literackiej im. Barabary Sadowskiej, Nagród Miasta Sanoka i Miasta Rzeszowa.
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Na zewnątrz budynku naszego liceum,
Od strony podwórza, drewniane wychodki
Jak jaskółcze gniazda, legary i deski
Cuchnące uryną i lizolem. Do tego
Gęsty dym tanich papierosów, plamy
Na palcach żółte od nikotyny,
Zamazywane pośpiesznie atramentem
Przed lekcjami. Miejsca udręki, ekstazy
i wyzwolenia dla osiemdziesięciu, co najmniej,
Roczników. Więc kiedy je wyburzano,
Dla nas uczniów, szurających podeszwami
Po żwirze szkolnego boiska albo okupujących
Płaski, podobny do grobowca, betonowy
Śmietnik, było to wydarzenie na miarę
Epoki, zanim straciła ona swoją konsystencję
I kolory, jak baseballówka spłowiała
Od deszczu i słońca.

W Wikipedii istnieje obszerny artykuł: Janusz Szuber.